#Renée NADER MESSORA

[marionsinspirations]

[neovallense]

[surprendslejour]

[allthebrazilianpolitics]

Brazilian Indigenous Land Rights Protest Hits the Croisette

The red carpet for Wednesday’s premiere of Tran Anh Hung’s “The Pot au Feu,” with Juliette Binoche and Benoit Magimel, was the scene of a demonstration in support of the land rights of the Indigenous peoples of Brazil. 

The protest was led by the official delegation of “The Buriti Flower,” a film showing in the Un Certain Regard sidebar directed by Portugal’s João Salaviza and Renée Nader Messora and sold by Films Boutique. 

Appearing in front of the banks of photographers, the directors along with the actors wearing traditional dress, Francisco Hyjno Krahô, Debora Sodre, Luzia Cruwakwyj Krahô and Henrique Ihjac Krahô, unfurled a large banner with the slogan “Não ao Marco Temporal: The Future of Indigenous Lands in Brazil is Under Threat”. 

One of the main actors, Francisco Hyjno Krahô traveled from his remote village to attend the premiere in Cannes. He explained to Variety the meaning of the Maraca he held at the demonstration: “The Maraca represents the world. When we move it, we also make the world keep spinning around. Inside the Maraca are the seeds making noise, and the seeds represent us people.” Director Salaviza told Variety: “Some of the photographers shouted their support and were very happy.” 

The protest is specifically aimed at a proposed law which would limit the constitutional rights of the indigenous people only to the lands which they had under their ownership on the deadline of Oct. 5, 1988, the date of the promulgation of the Brazilian Constitution, ignoring the fact that under the military dictatorship indigenous peoples were unable to fight for their rights. Supported by conservative deputies from the party of the former President Jair Bolsanaro, the law would severely restrict the ability of indigenous peoples to protect their lands from exploitation. 

Continue reading.

[justinjaeckle]

Essay, Of Home Movies and Green Years, in the book Passagens (Guilherme Blanc (Ed.), Batalha Centro do Cinema, 2024). Passagens deals transversally with concerns, affinities and speculations around the work of filmmakers João Salaviza and Renée Nader Messora, through essays by Creuza Krahô, Jacques Lemière, Joana Pimenta, Justin Jaeckle, Paz Encina, Philippe Descola, Wellington Cançado and Renata Marquez. Book Launch at Batalha, Porto. Review (Público).

[cnwnoticias]

Filme brasileiro “A Flor de Buriti“ recebe prêmio de “Melhor Equipe“ em Cannes

O longa brasileiro A Flor do Buriti, produzido pela brasileira Renée Nader Messora e pelo português João Salaviza, foi premiado na noite de sexta-feira (27) no Festival de Cannes 2023, na França. Ele venceu o Prix D’ensemble (prêmio de Melhor Equipe) na mostra “Um Certo Olhar” (Un Certain Regard). O filme, uma produção da empresa mineira Entre Filmes, estreou no dia 23 de maio e aborda os últimos…

[modernfilmcanon]

Cannes 2023 - Dispatch 7

Mes amis du cinéma,

De Marché du Film is afgelopen en dat betekent dat het langzaam weer wat rustiger wordt in Cannes. De eerste prijzen van bijprogramma’s zijn uitgereikt (de Grote Prijs van de Semaine de la Critique is gewonnen door de Maleisische debuutfilm TIGER STRIPES) en we werken gestaag naar de grote prijsuitreiking van zaterdagavond toe, als juryvoorzitter Ruben Östlund bekend zal maken wie dit jaar de Gouden Palm mee naar huis neemt.

Dinsdagavond– op het moment dat andere leden van team Lumière naar films van Man Ray zaten te kijken met muziek van Jim Jarmusch: een hoogtepunt van dit festival, aldus artistiek directeur DD – schoof uw dienaar aan voor de wereldpremière van KUBI (Cannes Première: 11/20), de nieuwe Takeshi Kitano. De 76-jarige Japanner beloofde na afloop van de voorstelling terug te komen met een betere film. Het is hem geraden, want deze zotte samoeraifilm – zeg maar een Japanse lachfilm met veel onthoofdingen, dubbelgangers en harakiri-kolder – was geen hoogvlieger.

Ik ga al jaren naar Cannes en Berlijn met één vaste regel: als er een Iraanse film in de line-up zit, ga ik daar naartoe. En dat betaalde zich woensdag opnieuw uit. TERRESTRIAL VERSES (Un Certain Regard: 16/20) van Ali Asgari & Alireza Khatami is een reeks vignetten (telkens vanuit één vaste camerapositie gefilmd) over de absurditeit van het dagelijks leven in Iran, en dan met name de soms tot wanhoop drijvende interacties van gewone burgers met overheidsbureaucraten of andere mensen in een autoriteitspositie. Of je nu je zoon een westerse naam wil geven, een schoolkostuum voor je dochter gaat kopen, een rijbewijs wil aanvragen, of een vergunning om een film te maken: op al die momenten krijg je te maken met de lange arm van het Iraanse regime.

De Zuid-Koreaanse debuutfilm HOPELESS (Un Certain Regard: 11/20) is het soort ultragewelddadige, sadistische misdaadfilm dat we al veel te vaak uit Zuid-Korea hebben gezien. De film volgt een 17-jarige jongen in Myeongan City die droomt van een beter leven in Nederland (kennelijk had hij nog niks over Mia & Dion of de toeslagenaffaire gelezen), maar zich met een leven in de Mean Streets van Myeongan zal moeten behelpen.

Uw dienaar had daarna nog een ticket voor CROWRA (Un Certain Regard) van João Salaviza & Renée Nader Messora, een soort etnografisch docudrama over de inheemse Krahô-gemeenschap in Brazilië. De Man met de Hamer bleek ook een ticket te hebben en dus deed ik een tukje. Een 20-punts oordeel blijft achterwege, ik kan u wel vertellen dat het een soort soort etnografisch docudrama over de inheemse Krahô-gemeenschap in Brazilië is, en daarmee weet u waarschijnlijk toch al meer over deze film dan voor het lezen van deze dispatch.

Na een rode curry bij een Thais restaurant dat vooral bewees dat Google en Tripadvisor recensies volstrekt niet serieus te nemen zijn, was het tijd voor RAPITO (Competition: 12/20): een ouderwets kostuumdrama van de Italiaanse veteraanregisseur Marco Bellocchio (83 alweer). RAPITO vertelt het tamelijk ongelooflijke, maar op historische feiten gebaseerde verhaal van de ontvoering van een zevenjarige joodse jongen in 1858 in Bologna, in opdracht van Paus Pius IX. Omdat de jongen in het geniep door een huishoudster is gedoopt, schrijft de pauselijke wet voor dat de jongen katholiek moet worden opgevoed, en dus wordt de jongen ontvoerd naar het Vaticaan. Het budget schoot helaas tekort om het Rome van 1858 echt overtuigend tot leven te roepen en Paolo Pierobon is ronduit bespottelijk in zijn rol van Paus Pius IX (maar misschien is dat dan wel weer historisch accuraat). Toch was ik bij momenten echt mee, zij het dat dat meer de verdienste van de pompeuze, tot orkaansterke aanzwellende score van Fabio Massimo Capogrosso was, dan van de film zelf.

Al met al geen bijster inspirerende filmdag. Op weg naar huis passeerden we restaurant Su & Shi en die naam paste dan weer naadloos bij de kwaliteit van het filmaanbod van vandaag.

A bientot,

Mark

Ook gezien door team Lumière:

Asteroid City – Wes Anderson (Competition)

Return to Reason – Man Ray (Cannes Classics)

Carmen – Carlos Saura (Cinema de la Plage)

La Fille de Son Père – Erwan Le Duc (Semaine de la Critique)

Kadib Abyad – Asmae el Moudir (Un Certain Regard)

[double-croche1]

[CANNES DAILY #7] MARDI 23 MAI

‘Asteroid City’ de Wes Anderson Compétition, sortie le 21/06 Après la déception de ‘The French Dispatch’ il y a deux ans dans lequel le bien aimé Wes Anderson avait notamment été trop gourmand en montrant une caricature de lui-même, nous étions impatiens de savoir si le génie du réalisateur américain allait revenir. Le résultat est sans appel : c’est non, cet ‘Asteroid City’ est affligeant. Quasiment jamais drôle, dépourvu d’une once d’émotion, inintéressant et même, quasi une première dans la filmographie de Wes Anderson, moche ! Une catastrophe. Est-ce que Wes Anderson va renaître de ses cendres tel un phoenix ? Au regard de ces deux derniers projets et sachant que le prochain est une production Netflix, on a des sérieux doutes. ‘Club Zéro’ de Jessica Hausner Compétition, sortie le 27/09 Retour à la Compétition pour la réalisatrice autrichienne Jessica Hausner avec ‘Club Zéro’. Dans son précédent film ‘Little Joe’ (2019), une plante avait des vertus de rendre les gens heureux avec des effets secondaires indésirables. C’est à nouveau autour d’un concept bienfaiteur mais dangereux que gravite ‘Club Zéro’, à savoir ici l’éducation à une alimentation « consciente » jusqu’à son paroxysme. Couleurs vivaces, mise en scène clinique, tout chez Jessica Hausner crée un malaise au sein d’un environnement aussi accueillant que sans aspérité. A partir de ce sujet osé et dans l’air du temps qui brasse large (notamment environnement, capitalisme et bien être), la réalisatrice s’amuse à créer des situations de gêne en mettant à rude épreuve la santé mentale et physique de ses personnages, tous plutôt convaincants dans leur rôle délimité. Si la trame s’essouffle un peu sur la longueur, le film est parvenu à nous couper l’appétit. ‘La Fleur de Buriti’ de João Salaviza et Renée Nader Messora Un Certain Regard, prochainement Le film de Koão Salaviza et Renée Nader Messora suit les luttes du peuple d’autochtones Krahô au Brésil sur trois générations (1940, 1964 et de nos jours). Cette communauté amérindienne est soumise aux pressions extérieures à travers les âges (les voisins qui viennent voler leurs perroquets ou carrément les massacrer, le bolsonarisme avec la non reconnaissance de leurs droits et le ravage des forêts). L’immersion est totale, avec des acteurs essentiellement non professionnels, mais le récit s’avère assez confus au visionnage et le fait que certaines parties soient interprétées et d’autres filmées réellement sur le vif sans distinction apparente dessert l’impression d’authenticité. Le propos du long-métrage se dissout malheureusement dans une absence de marqueurs forts et un détachement émotionnel. Sur toute sa durée, le film nous a plongé non pas dans une rêverie tropicale mais plutôt dans un état de semi-ennui. A&B

[universomovie]

Em Cannes e na Netflix, indígenas ganham as telas e reacendem debate de autoria

Povos originários cruzam a fronteira documental para os filmes e séries de ficção, mas participação nos bastidores segue tímidaLeonardo Sanchez Cena do filme ‘A Flor do Buriti’, de João Salaviza e Renée Nader Messora Divulgação SÃO PAULO – Para além de demarcar terras, povos originários parecem viver hoje uma luta para ocupar também as telas. Foi assim que o escritor Ailton Krenak descreveu, há…

[lamilanomagazine]

La selezione ufficiale della 76esima edizione del Festival del Cinema di Cannes

La selezione ufficiale della 76esima edizione del Festival del Cinema di Cannes.   Il giorno è arrivato. Habemus la selezione ufficiale della 76ª edizione del Festival del Cinema di Cannes dopo l'attesissima conferenza stampa annuale alla presenza di Pierre Lescure, Presidente del Festival. Il festival avrà inizio martedì 16 maggio e terminerà sabato 27 maggio. Anche quest'anno ci saranno nomi illustri al festival cinematografico più importante del mondo, da Martin Scorsese a Wes Anderson, da Nanni Moretti a Takeshi Kitano, da Hirokazu Kore'eda ad Aki Kaurismaki fino a Wim Wenders, Marco Bellocchio, Ken Loach e Steve Mcqueen. Ma andiamo a vedere la selezione ufficiale di Cannes 2023: Film di apertura fuori concorso Jeanne du Barry, di Maïwenn In concorso About Dry Grasses, Nuri Bilge Ceylan Anatomy of a fall, Justine Triet Asteroid City, Wes Anderson Banel et Adama, Ramata-Toulaye Sy Club Zero, Jessica Hausner Fallen leaves, Aki Kaurismaki Firebrand, Karim Aïnouz Four daughters, Kaouther Ben Hania Il sol dell’avvenire, Nanni Moretti Jeunesse, Wang Bing La chimera, Alice Rohrwacher La passion de dodin bouffant, Tran Anh Hung Last summer, Catherine Breillat May December, Todd Haynes Monster, Hirokazu Kore'eda The old oak, Ken Loach Perfect days, Wim Wenders Rapito, Marco Bellocchio The zone of interest, Jonathan Glazer Fuori concorso Cobweb, Kim Jee-woon The Idol, Sam Levinson (serie TV) Killers of the Flower Moon, Martin Scorsese Indiana Jones e il Quadrante del Destino, James Mangold Un Certain Regard The Breaking Ice, Anthony Chen The Buriti Flower, João Salaviza, Renée Nader Messora The delinquents, Rodrigo Moreno Goodbye Julia, Mohamed Kordofani Hopeless, Kim Chang-hoon How To Have Sex, Molly Manning Walker If Only I Could Hibernate, Zoljargal Purevdash Le Regne Animal, Thomas Cailley Les Meutes, Kamal Lazraq The Mother Of All Lies, Asmae El Moudir The New Boy, Warwick Thornton Omen, Baloji Tshiani Rien À Perdre, Delphine Deloget Rosalie, Stephanie di Giusto The Settlers, Felipe Gálvez Simple Comme Sylvain, Monia Chokri Terrestrial Verses, Ali Asgari e Alireza Khatami Special Screenings Le Bruit Du Temps, Anselm Kiefer, Wim Wenders Man In Black, Wang Bing Occupied City, Steve Mcqueen Pictures Of Ghosts, Kleber Mendonça Filho Cannes Premiere Bonnard, Pierre And Marthe, Martin Provost Cerrar Los Ojos (Fermer Les Yeux), Victor Erice Kubi, Takeshi Kitano Le Temps D’aimer, Katell Quillévéré Midnights Screenings Acide, Just Philippot Kennedy, Anurag Kashyap Omar La Fraise, Elias Belkeddar... #notizie #news #breakingnews #cronaca #politica #eventi #sport #moda Read the full article

[osarothomprince]

Cannes: Estreia do filme luso-brasileiro “A Flor do Buriti”, de Renée Nader Messora e João Salaviza

O filme “A Flor do Buriti”, da realizadora brasileira Renée Nader Messora e do português João Salaviza, foi selecionado para o Festival de Cinema de Cannes, previsto para maio em França, revelou hoje a direção do festival. “A Flor do Buriti”, que fará a estreia mundial em Cannes na secção “Un Certain Regard”, é a…Cannes: Estreia do filme luso-brasileiro “A Flor do Buriti”, de Renée Nader Messora…

[lottereinigerforever]

Cannes 2018 new teaser posters

[neovallense]

[umfilmibom]

La lluvia canta en la aldea de los muertos

Chuva é Cantoria na Aldeia dos Mortos

Renée Nader Messora & João Salaviza

Brasil

2018

[cnwnoticias]

Filme brasileiro sobre resistência indígena é premiado em Cannes

O longa brasileiro A Flor do Buriti, produzido pela brasileira Renée Nader Messora e pelo português João Salaviza, foi premiado na noite de sexta-feira (27) no Festival de Cannes 2023, na França. Ele venceu o Prix D’ensemble (prêmio de Melhor Equipe) na mostra “Um Certo Olhar” (Un Certain Regard). O filme, uma produção da empresa mineira Entre Filmes, estreou no dia 23 de maio e aborda os últimos…

[postersdecinema]

Chuva É Cantoria Na Aldeia dos Mortos

BR, P, 2018

Renée Nader Messora, João Salavisa

7/10